God

Als je in God gelooft, dan geloof je altijd in een beeld van Hem. Bijvoorbeeld: Hij is als een liefhebbende vader, of een strenge vader, of een serieuze moeder, of een onverschillige tiener. Net zoals ons beeld van mensen niet volledig overeenkomt met die mensen, zo komt ons beeld -in veel grotere mate waarschijnlijk- niet volledig overeen met de God die is.

Maar als je niet in God gelooft, geldt het zelfde! Je gelooft bijvoorbeeld dat God niet kan bestaan omdat Hij ellende toelaat. Daar hoort het beeld bij van een God die als wij denken over ellende. Pascal geloofde in een God die zich verbergt, omdat Hij gezocht wil worden. Dat komt ook best dicht bij niet in God geloven. Niet in God geloven komt denk ik vaak neer op: niet geloven dat God zich laat kennen.

God bestaat niet, maar misschien is Hij groter dan bestaan? God is dood omdat Hij stierf aan een kruis? Omdat hij afdaalde in het dodenrijk? Maar God leeft ook. Misschien is Hij zelfs de enige die ooit echt heeft geleefd.

Ten slotte stuurde hij zijn zoon naar hen toe“* vat dr. A van de Beek op als: de laatste keer dat God iets van zich heeft laten zien op aarde was Jezus. Deze huidige post-moderne tijd is wachttijd.

* Mat 21,37

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Ver

Petrus verloochende Jezus drie keer. Maar achteraf vroeg Jezus niet: heb je gezondigd? Hij vroeg: heb je me lief. Als wij zondigen komt dat in wezen ook neer op Jezus verloochenen. Maar als we Jezus dan ontmoeten vraagt hij niet: heb je gezondigd? Maar: heb je me lief.
Ja maar…
Als je iemand lief hebt verandert dat je toch? Het doet toch iets met je? Jezus liefhebben vraagt toch een revolutie in je leven? Ommekeer?
Ja
“Waarachtig, ik verzeker je: toen je jong was deed je zelf je gordel om en ging je waarheen je wilde, maar wanneer je oud wordt zal een ander je handen grijpen, je je gordel omdoen en je brengen waar je niet naartoe wilt.”

Airco in een auto. De zon op je huid: je voelt de hitte en de kou. Ze heffen elkaar niet op; je hebt last van beiden. Dubai is een stad met zo’n airco. De glans ende ellende die nodig is die glans te realiseren heffen elkaar niet op: beiden worden brengen ze weinig goeds voort. Mensen die het land gezet worden als ze niet meer nodig zijn. Binnen een maand na verloop van een arbeidscontract. Vliegticket boeken, Verhuizen, emigreren, binnen 30 dagen. De taxichauffeurs dragen een 3-delig pak, maar hebben een baan zonder status of uitzicht.

Wat ik me nog bedacht over de sjeik look-alikes hier: waarom dragen ze van die rare kleren?? En toen: dat moeten ze vast ook over mij denken. Waarom draagt die kerel niet gewoon een makkelijke, witte jurk? Waar is zijn hoofdlap; heeft hij geen zelfrespect?

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Gekneveld

Andries Knevel: over dat de wereld niet in 6 dagen geschapen zou zijn.

1. Ik kom er meer en meer achter dat God niet van zijn kerk vraagt een verzameling dogmaten te zijn. Niet zij die “Here Here” roepen komen in de hemel. Degenen die zijn geboden houden en hem kennen en zich door hem gekend weten. De mensen die de tweede mijl lopen, hun andere wang toekeren, hun mantel weggeven. Maar

2. Dan denk ik ook: Als je je over zoiets wilt uitspreken, lees je dan goed in (drdino.com for a starter). Verdiep je in de wetenschap. En lees één keer de bijbel in plaats van 9 keer de krant. En: Wat je zegt heeft invloed op wat je doet en op wat anderen doen.

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Niks

In de afgelopen (of: bijna afgelopen) Israël/Hamas oorlog neigde ik naar een begrip voor Israel, hoe erg het ook moest zijn voor heel veel Palestijnen. Tot ik afgelopen week op de de voorpagina van de Trouw een foto zag van een kapotgeschoten gebouw met daarin 5 mannen die de wereld inkijken. Eén van hen draagt het levenloze lichaam van zijn dochter.

Toen dacht ik alleen nog maar: wat een verrotte wereld. Wat een horror, wat een verschrikkelijk ellendig gebeuren hier. Ik kon niet meer ik goed en fout denken, alleen nog maar in emotie: God maak er toch een einde aan. Aan deze zooi.

Het is zinloos te denken: na dit leven komt het goed, want zijn dochter is NU dood. Al het denken en redeneren op wat voor manier ook leidt af van de kern, want: dit is er gebeurt. Dit is de realiteit. En al was dit het enige brokje ellende in heel de geschiedenis van de mensheid; voor mij zou het genoeg zijn geweest. Ik snap er niks van.

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Oud en nieuw

Wat is dat geschommel tussen de ik en de andere ik? Tussen de Jekyll en de Hyde? Tussen NarziB und Goldmund. Tussen de esthetische en de ethische mens. Zijn het de oude en de nieuwe mens waar Johannes het over heeft? Moet de ene sterven en de ander leven? En zo ja; hoe moet de ene gedoodt worden?

Heeft het met verschillende motieven te maken, dieperliggende drijfveren? De natuurlijke mens, die wil leven en zich wil voortplanten

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Melk

In Verzet en Overgave plaatst Bonhoeffer zijn vraagtekens bij de persoonlijke heilsleer. Waarom zoveel focus op die vergeving van mijn zonde? Het gaat God niet om Mij, het gaat God om Ons. Onze Vader!

Natuurlijk ben je als mens en als Christen in eerste instantie bezig met je eigen zonde en je eigen heil. Maar daar zou je doorheen moeten groeien. De focus mag dan van ‘ben ik gered?’ en ‘ik ben gered’ naar Onze Vader gaan. C. S. Lewis zei iets in de trend van: nederigheid is niet minder over jezelf denken, maar minder aan jezelf.

(Ik weet: dat is lastig met de huidige liturgie van Psalmen en Opwekking. Maar goed, nu u en vele anderen dit lezen ontkenent er toch vast wel een kleine revolutie?)

Misschien kun je de link leggen met Paulus die het heeft over de melk voor de zuigeling en het vaste voedsel voor de volwassene. De baby hangt aan moeders borst, en zijn belevingswereld is niets anders dan: ik heb dorst, moeder, melk. De volwassene zit aan tafel met anderen.

Geef ons heden ons dagelijks brood.

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Gatenvuller

Van Dietrich Bonhoeffer mag God niet enkel een gatenvuller zijn. God als Deux Ex Machine die enkel bij onze vraagtekens er bij wordt gehaald. Het huidige christendom legt idd sterk de nadruk op God als gever en nemer van leven, als vergever van zonde, als trooster van de huilenden, etc. Misschien te veel. Ja, teveel. Niet misschien. De Paus die nu roept dat God onze enige vast grond is, en niet geld, klopt misschien, maar plaats God weer aan de rand: “Blijkbaar kunnen we niet op geld bouwen: laten we God erbij slepen.”
Bonhoeffer heeft God graag ook betrokken bij de normale zaken in het leven. Dus gewoon bidden en danken bij het eten. En dan vanuit dankbaarheid. Paulus zegt iets als: iedere gedachte als krijgsgevangene bij God brengen. Alles wat je doet en denkt in overleg met God.

Maar, zo bedacht ik me vandaag: misschien zijn de gaten in het leven wel een goed beginpunt om God erbij te betrekken. (Zonder daarbij het valse beeld te geven dat bij die gaten kan blijven.) Want de gaten zijn er. En als God ze niet opvult wie of wat dan?

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Lucht

Als een mislukte cake lijkt de economie in de VS en de rest van de wereld in te storten. Volgens velen door slechte beleggingen, in elkaar stortende koersen, butterfly effecten en al wat dies meer.

Ik heb zo ook wel mijn theorie: Luxe. Toen ik in het vliegtuig zat naar Las Vegas (toepasselijk i.d.d.) kreeg ik een folder te lezen met tax-free artikelen. Nu waren dat stuk voor stuk, zonder uitzonderingen luxe artikelen, waarbij je echt wel heel erg je best moest doen iets te bedenken om er iets mee te kunnen doen. Ik ben ze allemaal vergeten; maar het is iets in de trend van: vlooienbandaanspanner, of: op drie manieren openklapbare garagedeur (ook voor uw tweed, derde en vierde garagedeur), ehhhm: magnetisch zweefplateau om de jam op te zetten tijdens het picknicken. Nee; die is te nuttig. Enfin: onnodige rommel.

Als een land maar lang genoeg geld blijft pompen in spullen die niet direct of indirect bijdragen aan een gezonde economie, dan is dat het zelfde als bankbiljetten in je uit-één-brok-marmer-gebeeldhouwde-unieke allesbrander te schuiven en de fik erin te steken. (met een op zonneenergie werkende rsi-bestendige spiritus sproeiende aansteker).

Het kan heel lang goed gaan, maar op den duur is het geld van het land op, want dat zit in al die luxe rommel van de rijken. Dan stort het zaakje in elkaar, en dan moeten ze (we?) het vanaf de grond af weer gaan opbouwen. Het komt wel goed allemaal, but when?

De bedrijven waar ik in geïnvesteerd heb hebben gelukkig geen last van de depressie. Die doen alleen in nuttige artikelen.

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Straf

Heel even was ik bang dat ik een symfonische rocker zou zijn. Ik had min of meer onbewust “Animals” van Pink Floyd in mijn autoradio gedaan, en was hem na een keer of tien luisteren nog niet zat. Dat had ik al eerder gehad met een cd van Marillion (Misplaced Childhood) wist ik me te herinneren. Dit is een goede test om er achter te komen welke muziek iemand Echt leuk vindt.
Ik probeerde van alles om me er zeker van te stellen dat ik niet alleen aan symfonisch gerock gebonden was. Sting zijn Dream of the Blue Turtles faalde jammerlijk, terwijl daar toch echt wel een paar Juwelen op staan. Andere CDs lukt het niet eens uit te luisteren tot het einde. Sommige sneuvelden na een keer of twee.
Maar op vakantie heb ik Trowing Copper van Live gekocht (nostalgie!) en die doet het me goed! Ik zit nu al op een keer of zeven. Nee, ik houd het niet precies bij.

De truck is om een CD waarvan je niet denkt dattie het gaat halen er toch in doet.

Los daarvan: vanmorgen las ik dit artikel over strafrecht. Nu is het deze man zijn bescheiden mening dat levenslange gevangenisstraffen barbaars zijn, maar ik zou een stap verder willen gaan, of een andere richting op en stellen dat het de gestrafte te weinig verandert. Niet de duur van de straf moet perse worden aangepast, de soort straf!
Maar daarvoor moet je terug naar: wat is straf, wat is goed, wat is fout, wat is de basis van onze sociale maatschappij. En dat durven we niet zo goed. We sluiten onze vragen maar liever op achter dikke stalen deuren. Levenslang als het even kan.

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Gouden Kooi

“Martijn, heb jij de Gouden Kooi nog gezien gisteren?” Grappig dat een collega zo geïnteresseerd is in een stel masochisten die zich laten opsluiten dat hij er zijn avond aan opoffert, maar in de afgelopen vijf jaar dat ik met hem werk niet genoeg interesse in zijn fijne collega heeft gehad er achter te komen dat die al tien jaar geen tv meer heeft.

Geeft niet, zo gaat het tegenwoordig. Ik zit dit ook aan Internet te tikken.

Posted in Uncategorized | Leave a comment