[Ik verkondig de blijde mare van gerechtigheid in een grote gemeente. Psalm 40:10]

Wat een ellende om dit blog te moeten beginnen met een referentie aan een slap en simpel hitje. “Een pakketje schroot met een dun laagje room.” Toen dit hitje een hitje was verstond ik het gemompel niet en later begreep ik pas dat het om een pakketje “schroot” ging. Maar goed; het beeld staat. Je neemt een hap room -denk je- maar hebt dan opeens een pakketje schroot in je mond.

Ik wil hiermee niet direct gaan refereren aan al die profeten die de wet moesten opeten die dan eerst bitter smaakt en dan zoet in de maag aankomt. Ik wil het beeld een beetje aanpassen en dan toepassen op een ander stukje realiteit dat ik ervaar. (jip-pie! een ervaring!) De room mag blijven. Maak er slagroom van. Maar eronder zit geen schroot maar iets veel smerigers. Iets dat er al veel te lang onder zit. Het is in verre staat van ontbinding. Ja, ik weet ook niet precies wat het is, maar ranzig is het.

En het staat voor zonde (natuurlijk). Soms kan zonde zo Extreem goed, heerlijk, lekker, passend, perfect, licht, wit, stralend, blinkend en zoet lijken dat het gewoon niet anders kan of het moet wel van de Goede Schepper komen. Maar na een flinke hap ervaar je pas hoe smerig en vies het is. Geen enkele zonde uitgezonderd. Ik schrijf dit niet zozeer voor lezers als wel in de eerste plaats voor mijzelf. (Geen vrolijk item om je blog mee te lanceren, maar sommige dingen beginnen gewoon al verkeerd.)

Iets vrolijks om mee af te sluiten? Nu komt het evangelie! Ja, dat dacht je. Dat zou wel een heel simpel blogje worden. Iedere post een zonde-vergeving verhaal. Te goedkoop. Ik wil prima met iets vrolijks afsluiten hoor. Even denken.

Ik heb mijn eerste klant! Een muzikant voor wie ik een website mag bouwen. Ok; hij heeft 50% korting gekregen, maar een klant is een klant. Vrolijk he? Voor mij iig. En voor jullie ook, want over even kunnen zijn blijde klanken iedere huiskamer met ADSL aansluiting vullen.

Nog iets vrolijks. Ik bedenk me ter plekke dat ik iedere post ga afsluiten met een quote. Waarschijnlijk voornamelijk uit een liedje. Waarschijnlijk 99% engelstalig en regulier. De truck wordt dan een zo vaag mogelijke link met de rest van het artikel te vinden en dan niet uit te leggen waarom deze quote.

“People say it all the time - even though it’s true” van Paul Simon van zijn laatste (en slechtste) cd. Zou niet weten welk liedje.