De laatste tijd vraag ik me veel af waarom God zich niet concreter in mijn leven openbaart. Een paradoxaal antwoord kreeg ik hierop toen ik het volgende las in Johannes 4: Jezus zei tegen haar: ‘Als u wist wat God wil geven, en wie het is die u om water vraagt, zou u hém erom vragen en dan zou hij u levend water geven.’ ‘Maar heer,’ zei de vrouw, ‘u hebt geen emmer, en de put is diep – waar wilt u dan levend water vandaan halen?’
U hebt geen emmer! U kunt niks voor mij betekenen. Wat heb ik aan u? Geen plaats in de herberg. Maar de vrouw, en wellicht ik ook, zat er naast: ‘Iedereen die dit water drinkt zal weer dorst krijgen,’ zei Jezus, ‘maar wie het water drinkt dat ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen.
Jezus wil alleen geven wat ik echt nodig heb om nooit meer dorst te krijgen. Geen doekjes voor het bloeden, geen gadgets, geen zout water naar de zee. Alleen levend water.