[Ik verkondig de blijde mare van gerechtigheid in een grote gemeente. Psalm 40:10]

Voor de kerstdienst in onze kerk heb ik een idee. Het is nog erg conceptueus, maar ik denk dat er wel wat in zit. Het idee is: de gebouwen van het kerstverhaal te nemen als beelden voor je leven. Ben je een herberg waar alles en iedereen welkom is; alles mag en prima is, dan is er uiteindelijk geen ruimte voor de hemelse Koning. Ben je het paleis van Herodus, en omring je je met tirannen en laat je je leven beheersen door de ‘high and lofty’ dan komt Jezus niet eens in de buurt! Ben je een tempel en probeer je ruimte te bieden voor andere dan je eigen aardse zaken, dan zou, zoals bij Simeon, je leven nog wel eens tot zijn doel kunnen komen. Saulus was een oprecht religieus man; daar kwam Jezus ook langs.

De kribbe staat dan natuurlijk voor nederigheid, simplicity, openheid.

Chesterton schrijft over kerst dat alle type mensen er zijn. Koning-filosofen en eenvoudigen. Bij de kruisiging zijn de heersers der aarde en minsten van de minsten verzameld. Ik ga het opzoeken en citeren. Later. Nu Radiohead:

“I wish it was the 60’s - I wish I was myself, I wish, I wish, I wish that something would HAPPEN!” (the Bends)

Edit: andere quote: “Simeon zegende hen en zei tegen Maria, zijn moeder: ‘Weet wel dat velen in Israël door hem ten val zullen komen of juist zullen opstaan. Hij zal een teken zijn dat betwist wordt, en zelf zult u als door een zwaard doorstoken worden. Zo zal de gezindheid van velen aan het licht komen.’” Luc 2:34-35