Met onze kerk zijn we van start gegaan met de 40 doelgerichte dagen. Ook het jeugdgroepje waarbij ik gitaar mag spelen doet natuurlijk van harte mee. Iedere dag moet ik Nico smssen dat hij Efeze 2:10 moet lezen. Aan het eind van de week zou het leuk zijn als iedereen het uit zijn hoofd zou kunnen kennen.
Ook lezen Esther (mijn vrouw) en ik braaf iedere dag een hoofdstuk uit het bijbehorende boek van Rick Warren (ik kan zo snel niet op de titel komen).
Ook al denk ik dat dit 40DD gebeuren onze gemeente veel goeds zal doen, en sta ik er volledig achter, toch denk ik dat er iets diepers is waar we ons als kerkgangers eerst en bovenal op zouden moeten richten. 40ID. Veertig identiteit gerichte dagen.
Ik puzzel de laatste tijd veel met het begrip identiteit. Soms denk ik dat het meer en meer iets aan het worden is dat je aandoet, als een jas, en steeds minder iets waarvanuit je leeft. Alsof je een identiteit doet in plaats van bent.
Oswald Chambers heeft ook een en ander over identiteit en identificatie geschreven (zie) wat zich allemaal misschien het beste laat samenvatten in dit citaat: “Identification with the death of Jesus Christ means identification with Him to the death of everything that never was in Him.”
Vrij vrij vertaald: de Christen krijgt een nieuwe identiteit doordat de oude kan sterven. De nieuwe identiteit is gelijkvormig aan die van Jezus, en wordt door Hem gegeven en gevormd.
Vanuit die nieuwe ID komt dan ook een nieuw doel. Misschien ligt het dichter bij doelgerichtheid dan ik denk. Maar doel-gericht klint soms zo doen-gericht. En doen is prima, maar het moet voorkomen uit zijn.
Rick schrijft dat ‘wat we met Jezus doen‘ bepalend is voor waar we de eeuwigheid zullen doorbrengen. Volgens Jezus zelf is het feit of Hij ons kent daarvoor bepalend. En of je iemand kent heeft meer te maken met wie hij is dan met wat hij doet.
“He kissed his boy as he lay sleeping then he turned around and headed home again” Nu wil ik niet ieder stukje met een Paul Simon zinnetje afsluiten, maar bij deze zin heb ik het idee dat hij een profetie over zijn eigen geloof zingt. Continuu flirt hij met geloof, christendom, God, de Heer, maar daar blijft het bij. Kusjes en knuffelen maar wakker maken ho maar. Hij laat zijn nieuwe leven sluimeren, slapen onder een comfortabel dekentje.