Kranten klagen maar over afnemende aantallen afnames, maar ze zouden in hun handen moeten wrijven van geluk. Nog nooit is er zo veel content (pardon) beschikbaar geweest! De consument weet niet meer waaruit hij moet kiezen. Muziek, tekst, films, allemaal voor het oprapen. En de overvloed verstikt! Om met Joe Jackson te spreken (al in 1991):
“I hate this supermarket, but I have to say it makes me think
A 100 mineral waters; fun to guess which ones are safe to drink.
200 brands of cookies, 87 kinds of chocolate chip
They say that choice is freedom, I’m so free it drives me to the brink”
Of met de Police: “Too much information running through my brains, too much information, driving me insane.”
Een gat in de markt voor de goede redacteur, die de consument bij de hand neemt en laat zien: kijk dit zijn een paar mooie schilderijen, of laat horen: kent u deze band al? Lees dit eens.
Ik zal het goede voorbeeld geven en een lading links aanbevelen naar interessante personen, werkjes, sites, etc. Uiteraard onder continue constructie.