Misschien is de staat waar de mensheid zich in bevind die van een kind dat ‘s nachts wordt wakker gemaakt om te gaan plassen. Hij is meer dan hij zich op dat moment beseft, maar hij droomt ook nog een beetje. Hij is niet heel gehoorzaam of ongehoorzaam als hij tegenstribbeld te worden opgepakt; hij slaapt nog een weinig.
De vader die zijn kind wakker maakt geniet van zijn kind; niet om wat het kind presteert of doet, maar omdat het zo heerlijk zijn kind is. Het kind zal niet direct blij zijn met zijn vader, het sliep net zo lekker, maar anders had hij in bed geplast; ook niet heel plezierig.
ALs het dan weer inslaapt zal het later helemaal wakker worden en ‘van aangezicht tot aangezicht’ met zijn vader (en moeder, en broertjes en zusjes) ontbijten. “It’s like waking up from a deep, deep, deep sleep.” (Marillion)
Ik denk er ineens aan dat iemand pas zei dat de heilige Geest de moeder-vorm van God is. Mooie gedachte. De Trooster.