Als een mislukte cake lijkt de economie in de VS en de rest van de wereld in te storten. Volgens velen door slechte beleggingen, in elkaar stortende koersen, butterfly effecten en al wat dies meer.
Ik heb zo ook wel mijn theorie: Luxe. Toen ik in het vliegtuig zat naar Las Vegas (toepasselijk i.d.d.) kreeg ik een folder te lezen met tax-free artikelen. Nu waren dat stuk voor stuk, zonder uitzonderingen luxe artikelen, waarbij je echt wel heel erg je best moest doen iets te bedenken om er iets mee te kunnen doen. Ik ben ze allemaal vergeten; maar het is iets in de trend van: vlooienbandaanspanner, of: op drie manieren openklapbare garagedeur (ook voor uw tweed, derde en vierde garagedeur), ehhhm: magnetisch zweefplateau om de jam op te zetten tijdens het picknicken. Nee; die is te nuttig. Enfin: onnodige rommel.
Als een land maar lang genoeg geld blijft pompen in spullen die niet direct of indirect bijdragen aan een gezonde economie, dan is dat het zelfde als bankbiljetten in je uit-één-brok-marmer-gebeeldhouwde-unieke allesbrander te schuiven en de fik erin te steken. (met een op zonneenergie werkende rsi-bestendige spiritus sproeiende aansteker).
Het kan heel lang goed gaan, maar op den duur is het geld van het land op, want dat zit in al die luxe rommel van de rijken. Dan stort het zaakje in elkaar, en dan moeten ze (we?) het vanaf de grond af weer gaan opbouwen. Het komt wel goed allemaal, but when?
De bedrijven waar ik in geïnvesteerd heb hebben gelukkig geen last van de depressie. Die doen alleen in nuttige artikelen.