In Verzet en Overgave plaatst Bonhoeffer zijn vraagtekens bij de persoonlijke heilsleer. Waarom zoveel focus op die vergeving van mijn zonde? Het gaat God niet om Mij, het gaat God om Ons. Onze Vader!
Natuurlijk ben je als mens en als Christen in eerste instantie bezig met je eigen zonde en je eigen heil. Maar daar zou je doorheen moeten groeien. De focus mag dan van ‘ben ik gered?’ en ‘ik ben gered’ naar Onze Vader gaan. C. S. Lewis zei iets in de trend van: nederigheid is niet minder over jezelf denken, maar minder aan jezelf.
(Ik weet: dat is lastig met de huidige liturgie van Psalmen en Opwekking. Maar goed, nu u en vele anderen dit lezen ontkenent er toch vast wel een kleine revolutie?)
Misschien kun je de link leggen met Paulus die het heeft over de melk voor de zuigeling en het vaste voedsel voor de volwassene. De baby hangt aan moeders borst, en zijn belevingswereld is niets anders dan: ik heb dorst, moeder, melk. De volwassene zit aan tafel met anderen.
Geef ons heden ons dagelijks brood.