Ik sommeer mijn zoontje een boek uit te gaan zoeken op zijn kamer, om te lezen voor het slapen gaan, zodat ik nog even naar de wc kan. “Mijn kamer donker” protesteert hij, maar dan: “o, nee mijn kamer licht!” Ik mompel: “Dat hebben de monsters gedaan,” maar gelukkig hoort hij het niet.
Hij is lekker met de Lego (c) aan het spelen als ik hem naar bed wil gaan brengen. Dus zoek ik zelf maar een boekje uit. Nijntje (c) (hoi, hoi) in de sneeuw (wat een pret), waarin (hoi, hoi) Nijntje (c) een zielig vogeltje redt (hoi).
Het huis is stil, Esther werkt; de parels slapen; tijd om weer eens flink te bloggen!