Kijken of het lukt… het centrum van een driesprong beschrijven.
1. Zelfmoord door eenzaamheid
2. Globetrotter die beweert dat we hier in het westen zo’n kort lontje hebben ieder vrij moment naar onze cd’s luisteren en dvd’s kijken in plaats van met onze buren en familie te praten
3. De Miljonairs Fair waar ik voor mijn werk stond (met een luidsprekersysteem nog wel) en waar het wemelde van de lege gezichten en waar ik zelf ook een beetje leeg en verveeld werd.

Van all het geniale wat Blaise Pascal beweert heb ik het meeste moeite (gehad) met zijn bewering dat afleiding en vermaak (verstrooing noemt hij het) een zeer kwalijke zaak zijn. Maar na deze 3 gebeurtenissen op 1 dag ben ik een paar stappen dichter bij zijn kijk hierop gekomen. Ik spreek voor mijzelf.

Misschien is muziek er alleen om te maken net als voetbal er alleen is om te doen. Het met z’n allen naar een bezigheid staren… pervers eigenlijk! In je eentje muziek luisteren; waar slaat het eigenlijk op? Tsja “I woke up. Fell out of bed. Draged a comb across my head.”

Misschien is het meer een zaak van prioriteiten. TV uit als er iemand langskomt (als je al een TV hebt). “Somebody spoke and I went into a dream.” Muziek niet zo snoeihard in je auto dat je elkaar niet meer kunt verstaan.

Ik heb geprobeerd mezelf te dwingen anders naar mensen te kijken. Als mensen die, evengoed als ik en iedereen, hunkeren naar echt contact. Niet via een lens of microfoon, maar 1:1. “What’s wrong with two? Just once?”

Beatles, Beatles, Joe Jackson.